Carl Barks’ Dagobert
“I always felt myself to be an unlucky person like Donald, who is a victim of so many circumstances. But there isn’t a person in the United States who couldn’t identify with him. He is everything, he is everybody; he makes the same mistakes that we all make. He is sometimes a villain, and he is often a real good guy and at all times he is just a blundering person like the average human being, and I think that is one of the reasons people like the duck.” – (Carl Barks, taken from 1975 and 1981 quotes)
Op een kleine graanboerderij in de buurt van het nietszeggende plaatsje Merrill (USA), werd op 27 maart 1901 een baby geboren. De gelukkige vader en moeder noemde, het nog van de schrik bekomende, huilende jongetje; Carl. Op dit moment was de jongen nog niets betekenend voor de wereld, maar hier zou verandering in komen. Het enige wat hij nu had, was de liefde van vader en moeder Barks en veel weiland om zich heen.
De eerste jaren van zijn leven waren eenzaam. Er was immers niets te doen voor deze jongen, in het kleine Merril. Toen de jongen de leeftijd had bereikt om naar school te gaan, kwamen er meer mensen in zijn leven. Helaas, door het gebrek aan subsidies, uitkeringen, internet en melkertbanen, moest de jongen al na een jaar stoppen met school, om zijn vader te helpen op de boerderij. Zijn enige afleiding was het natekenen van cartoons uit de regionale krant.
In 1917 begon Carl aan een schriftelijke tekencursus, het werd zijn passie en zijn leven. Helaas was de afgelegen boerderij te ver fietsen voor de postbode. Door deze slechte postbezorging, hield hij het niet lang vol. In december 1918 was het tijd om zijn geluk ergens anders te beproeven. De dappere jongen besloot om het ouderlijk huis te verlaten en ging op zoek naar avontuur in San Francisco. Hij hoopte, dat daar zijn tekenwerk zou worden gewaardeerd en geplaatst zou worden. Het enige wat hij kreeg, was werk op een drukkerij. De jongen voelde zich ongelukkig. Na twee jaar besloot hij terug te keren naar het veilige nest van zijn vader en moeder.
Toch was het werk op de boerderij niets voor hem en in 1923 sloot hij zich aan bij een groep houthakkers. Hij vertrok naar Californië en werkte aan het spoor. Na zes jaar noeste arbeid hield hij het voor gezien. Na het eindeloos versturen van zijn tekeningen kwam er eindelijk een lichtpuntje in zijn leven. Hij mocht gaan werken als cartoonist voor een blaadje; “ Calgary eye-open”. Nu kon hij pas echt van zijn passie genieten; het tekenen.
Genietend van zijn leven als tekenaar, hoorde hij over de snel groeiende Disney studio’s en besloot te solliciteren. Hij werd aangenomen en dit was een mijlpijl, niet alleen in het leven van Carl, maar ook voor Herendispuut
Dagobert. Carl Barks is de bedenker van: Dagobert Duck, Govert Goudglans, Oma Duck, Zwarte magica, Donald Duck, Kwik, kwek en kwak, Guus Geluk, Willie Wortel, Lampje, De zware jongens en vele anderen.
Carl Barks overleed na een ziekbed van ruim een jaar op 26 augustus 2000 in zijn woonplaats Grants Pass Oregon (USA).